Paullina Simons "Jeździec miedziany"

22 czerwca 1941 roku, w dniu agresji III Rzeszy na Związek Radziecki, siedemnastoletnia Tatiana Mietanowa poznaje młodego oficera Armii Czerwonej. Uczucie jakie ich połączyło niemal od pierwszej chwili napotyka na swej drodze wiele przeciwności losu. Wojna niemiecko-rosyjska, która właśnie się rozpoczyna, znajomość Aleksandra z siostrą Tatiany, a także problemy z Dmitrijem, przyjacielem szantażującym Aleksandra - Amerykanina, ukrywającego swoją prawdziwą tożsamość, który w Związku Radzieckim znalazł się wskutek zafascynowania jego rodziców komunizmem to tylko niektóre z nich.
Wojna i blokada Leningradu zmieniają zarówno Aleksandra jak i Tatianę. Wojna odciska swoje piętno na rodzinie dziewczyny, nie wszyscy zdołają opuścić rodzinne miasto.

"Jeździec miedziany" autorstwa Paulliny Simons niemal od pierwszych stron wprowadza czytelnika w wojenną rzeczywistość Leningradu. Odbiorca poznaje losy bohaterów od chwili agresji Hitlera na Związek Radziecki, obserwuje próby odnalezienia się w nowych, trudnych warunkach i choć nie wszyscy na początku zdają sobie sprawę z powagi sytuacji, szybko zauważają prawdziwą naturę wojny. Postaciom towarzyszy lęk o dalsze życie swoich rodzin i o przyszłość w Leningradzie. Nic nie przeszkadza jednak Tatianie i Aleksandrowi w odbywaniu codziennych długich spacerów ulicami jednego z miast pogrążonego w wojnie kraju. Można by odnieść wrażenie, że żołnierz Armii Czerwonej nie ma nic do roboty i każdą niemal chwilę poświęcać może na wspomniane zajęcie.

Znaczna część pierwszej połowy książki to zapis życia w nieludzkich warunkach w Leningradzie w latach 1941-1942. Wciąż zmniejszane racje żywieniowe, brak bieżącej wody, sroga zima, bombardowania i obecna wszędzie śmierć to to z czym zmagać muszą się bohaterowie. Na tle tych wydarzeń, Tatiana i Aleksander walczą o swoją miłość a czytelnik trzyma za nich kciuki, choć nietrudno domyślić się, że nastąpią też szczęśliwe chwile. Można zarzucić Paullinie Simons, że niektóre momenty tej historii zostały zbyt obszernie opisane, że występuje tu sporo zbiegów okoliczności, a sama autorka nie ustrzegła się nieścisłości, o czym w przypisach przypomina tłumacz. Nie zmienia to jednak faktu, że "Jeździec miedziany" to porywająca historia o prawdziwej miłości z wojną w tle w realiach komunistycznego państwa. Opisy walki o przetrwanie w Leningradzie silnie oddziałują na czytelnika, całą książkę zaś, mimo ponad siedmiuset stron jakie sobie liczy, czyta się bardzo szybko - znaczna część treści to dialogi.