Social Icons

niedziela, 23 czerwca 2013

Nicholas Sparks "Dla ciebie wszystko"


Odkąd Amanda i Dawson musieli współpracować na jednej z lekcji biologii, stali się nierozłączni. Za nic mieli słowa rodziców dziewczyny, według których chłopak nie był godny uczuć ich córki. Jedynym, najpoważniejszym zarzutem Collierów było pochodzenie Dawsona, krewni chłopaka bowiem często łamali prawo i siali postrach wśród innych mieszkańców Orientalu. Dawson był jednak zupełnie innym człowiekiem niż jego rodzina, co zauważyć potrafili tylko nieliczni. Niestety, przeciwności losu sprawiły, że para musiała się rozstać. Teraz, ponad dwadzieścia lat później on jest samotnikiem, pracującym na platformie wiertniczej, ona to matka i żona z niemałymi problemami rodzinnymi.
Spotykają się na pogrzebie dawnego przyjaciela, a uczucia jakie żywili do siebie przed laty odżywają. Zakochani stają w obliczu trudnych decyzji, które niezależnie od wyboru, kogoś unieszczęśliwią.

Książkę Sparksa przeczytałam kilka tygodni temu, ale nadal pamiętam jakie wrażenia na mnie wywarła. Niestety, w przeciwieństwie do innych powieści tego autora jakie poznałam, ta wypada blado, nawet bardzo. Historia rozczarowuje już od pierwszych stron, później wieje nudą, czytelnik, który zna choć kilka powieści Sparksa ma wrażenie, że wszystko o czym czyta, opisane zostało już w innych książkach i dopiero zakończenie można uznać za satysfakcjonujące, dopiero wtedy akcja nabiera tempa, ale nie mogę powiedzieć, że zakończenie nie jest przewidywalne. Tym, co może działać pozytywnie na odbiór powieści jest ukazanie sytuacji z perspektywy wielu bohaterów, czytelnik poznaje różny punkt widzenia. Poza tym autor nie skupia się tylko na historii Amandy i Dawsona, przedstawia odbiorcom wiele wątków pobocznych, które w ostateczności nie liczą się mniej niż ten główny.

Niestety, coraz częściej zauważam, że w swoich powieściach Nicholas Sparks wciąż powiela podobne schematy, opiera się tym samym na tym, co przez czytelników zostało kiedyś uznane za dobre, co na dłuższą metę staje się zwyczajnie nudne i nieciekawe. Tej książki Sparksa zdecydowanie nie polecam, jeśli ktoś jeszcze nie zna twórczości autora, można się niepotrzebnie zrazić.



18 komentarzy:

  1. Mam wielką ochotę na którąkolwiek książkę Sparksa, ale od tej chyba nie zacznę.

    in-corner-with-book.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  2. Lubię Sparksa, ale podobnie jak Ty zauważyłam, że powiela ciągle te same schematy. To powoli robi się nudne...

    OdpowiedzUsuń
  3. Czytałam aktualnie tylko jedną książkę Sparksa i to nie są raczej moje klimaty.

    OdpowiedzUsuń
  4. dla mnie jest to najgorsza z powieści Sparksa i zgadzam się z Tobą, żeby osoby, które nie miały styczności z tym autorem, nie zaczynały od tego tytułu.

    OdpowiedzUsuń
  5. Zgadzam się w 100%! A zakończenie było naprawdę dramatyczne jak dla mnie. :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Mimo tych powielających się schematów i tak bardzo lubię książki Sparksa. Robię sobie po prostu przerwy w ich czytaniu. Raz na pół roku sięgam po kolejną. w ten sposób raczej za nimi tęsknię niż jestem nimi znudzona:)

    OdpowiedzUsuń
  7. Ojj, Sparks nie umie mnie do siebie przekonać po ostatniej [i bardzi dawnej] nieudanej lekturze "Jesiennej miłości".
    Może dam mu drugą szansę przez wakacje, ale... z pewnym ociąganiem:)

    OdpowiedzUsuń
  8. Czytałam tylko jedną książke Sparksa, także nie moge potwierdzić twojej tezy co do schematycznosci. Widac, ze ten qautor wydaje bardzo duzo ksiazek i byc moze monotonnosc mu towarzyszy.

    OdpowiedzUsuń
  9. I nie wiem, jak to się stało, ale jeszcze żadnej książki Sparksa nie miałam okazji przeczytać...

    OdpowiedzUsuń
  10. No cóz, ta książka jest jedną z pierwszych jakie autor wydał, więc w tej schemat jest tak jakby jeszcze nowy. Książka czeka w kolejce na przeczytanie :)

    OdpowiedzUsuń
  11. Do książek Sparksa zawsze podchodzę niepewnie, bo autor chyba nie lubi happy endów, na które ja z kolei liczę. :) Szkoda, że książka jest mało ciekawa i nieco schematyczna.

    OdpowiedzUsuń
  12. Skoro książka wypada blado to nawet nie będę próbowała jej szukać. Przeczytałam kilka książek Sparksa, te ciekawsze według mnie (według pierwszego wrażenia). I ta lekcja biologii kojarzy mi się ze "Zmierzchem". ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Również miałam podobne skojarzenia, ale nie da się ukryć, że Sparks pisze jednak inne książki niż S.Meyer :)

      Usuń
  13. Ja również uważam, że Sparka powiela schematy. Przejadłam się już jego książek. Tą miałam okazję przeczytać ale dałam sobie spokój.

    OdpowiedzUsuń
  14. W te wakacje mam w planach dwie książki Sparksa i jeśli one mi się spodobają, to pewnie sięgnę po kolejne :)

    OdpowiedzUsuń
  15. Chciałam sięgnąć po tę książkę, chyba jednak sobie odpuszczę.
    Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  16. Już od jakiegoś czasu sięgam po tą książkę, choć wypada bardziej blado niż inne jego powieści. Po prostu bardzo lubię jego twórczość :)
    Pozdrawiam i zapraszam do mnie ;)

    OdpowiedzUsuń
  17. Dawno już nie czytałam Sparksa, ale coraz częściej mam ochotę do niego wrócić... Jednak chyba nie zacznę od tej książki ;)

    OdpowiedzUsuń

Czytelniku! Dziękuję, że odwiedziłeś mojego bloga. Będzie mi bardzo miło, gdy zostawisz po sobie ślad. Każdy komentarz sprawia mi przyjemność i motywuje do dalszej pracy:)

 
 
Blogger Templates