Niemal
przez osiemnaście lat swojego życia Peter Houghton pozostawał w cieniu
starszego brata, doświadczał wielu okrucieństw ze strony rówieśników,
począwszy od pierwszego dnia przedszkola kiedy to jeden z chłopców
wyrzucił przez okno autobusu jego pudełko na lunch. Jedyną jego
przyjaciółką była Josie Cormier, jednak i ona wkrótce odwróciła się od
niego na rzecz najpopularniejszej grupy uczniów. Szykany, jakim przez
wiele lat podlegał Peter doprowadziły w końcu do ostatecznego aktu
desperacji nastolatka, który uzbrojony przekroczył próg szkoły z
zamiarem zemsty.
Tytułowe dziewiętnaście minut, podczas których Peter zastrzelił dziesięć i ciężko ranił kolejnych dziewiętnaście osób, zaważyło na dalszym życiu znacznej części mieszkańców Sterling.
Tytułowe dziewiętnaście minut, podczas których Peter zastrzelił dziesięć i ciężko ranił kolejnych dziewiętnaście osób, zaważyło na dalszym życiu znacznej części mieszkańców Sterling.
Jodi Picoult w swojej powieści porusza trudny, a zarazem delikatny temat jakim bez wątpienia jest prześladowanie i naśmiewanie się z osób z różnych względów słabszych, a co za tym idzie, stroniących od reszty szkolnej społeczności, z czym wielu ludzi spotyka się bezpośrednio lub nie. Różne bywają reakcje osób poniżanych fizycznie i psychicznie, autorka opowiada historię skrajną, czyniąc głównego bohatera osobą, którą dokonuje masakry w miejscu odwiedzanym przez siebie na co dzień. Jednocześnie przedstawia fakty w ten sposób, że trudno jest się opowiedzieć po jednej ze stron. Współczujemy bowiem rodzinom ofiar zamachu, a zarazem budzi się w nas zrozumienie dla głównego bohatera-sprawcy cierpienia innych. Duża w tym rola licznych retrospekcji, dzięki którym czytelnik razem z dorastającym Peterem przeżywa wszystkie spotykające go upokorzenia. "Dziewiętnaście minut" to powieść nie tylko o Peterze Houghtonie, ale również o jego najlepszej przyjaciółce z dzieciństwa i jej trudnych relacjach z matką, a także motywach, które kierowały nią w momencie przystania do szkolnej elity. Ponadto jednymi z wielu pojawiających się w książce bohaterów są rodzice Petera, dla których czyn syna jest wielką tragedią, bo choć ich dziecko żyje, odczuwają oni dotkliwą stratę.
Narracja prowadzona przez autorkę jest bardzo lekka, co sprzyja szybkiemu czytaniu powieści. Zakończenie jest zaskakujące, osobiście nie spodziewałam się takiego rozwoju wypadków, uważam to za kolejny plus. "Dziewiętnaście minut" to emocjonalnie zabarwiona powieść skłaniająca do wielu refleksji, o której pamięta się jeszcze długo po odłożeniu na półkę. I jeśli wszystkie książki Jodi Picoult są tak dobre jak ta, to ja chcę przeczytać je wszystkie.
Skoro tak bardzo ją polecasz, to muszę się gdzieś za nią rozejrzeć :D
OdpowiedzUsuńNie czytałam jeszcze żadnej książki pani Picoult, ale skoro wszyscy tak sobie chwalą jej powieści, z pewnością po którąś z nich sięgnę, być może po "Dziewiętnaście minut". (:
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
Polubiłam ostatnio autorkę także zapewne kiedyś sięgnę:)
OdpowiedzUsuńpóki co czytałam pięć powieści tej autorki i każda z nich mi się podobała
OdpowiedzUsuńtakże czuję, że i ta przypadłaby mi do gustu
Posiadam jedną książkę tej autorki i pewnie się z nią zapoznam ;)
OdpowiedzUsuńCzytałam jedną książkę tej autorki i bardzo mi się podobała :) Z chęcią sięgnę i po ,,Dziewiętnaście minut".
OdpowiedzUsuńNie znam jeszcze tej autorki, ale chętnie bym to nadrobiła po twojej pozytywnej opinii :)
OdpowiedzUsuńI znów mi wstyd, że nie znam prozy tej autorki, a wszyscy tak ją chwalą :)
OdpowiedzUsuńCzy uwierzysz, gdy napiszę, że nie czytałam jeszcze żadnej powieści tej autorki? Koniecznie muszę zmienić ten stan rzeczy :)
OdpowiedzUsuńJa jeszcze nie czytałam żadnej książki tej autorki, ale już wiem, że chcę przeczytać wszystkie ^_^
OdpowiedzUsuńUwielbiam Jodi:) Ta pozycja jeszcze przede mną, ale z chęcią ją przeczytam:P
OdpowiedzUsuńJodi Picoult pisze świetne książki. Tej akurat nie czytałam, ale na pewno kiedyś po nią sięgnę :)
OdpowiedzUsuńLubię twórczość Jodi Picoult, więc i po tę książkę sięgnę :)
OdpowiedzUsuńMoja ukochana pozycja Jodi Picoult! Najlepsza!
OdpowiedzUsuńTej pozycji Picoult jeszcze nie miałam okazji przeczytać, ale już się nie mogę doczekac ;) Brzmi bardzo kusząco.
OdpowiedzUsuń